สะพานแห่งรัตติกาล: สะพานมหาไทยอุทิศ เรียกกันอีกชื่อว่า "สะพานร้องไห้"

สะพานมหาดไทยอุทิศ หรือ สะพานร้องไห้ พุทธศักราช ๒๔๕๗

สะพานมหาดไทยอุทิศ พุทธศักราช ๒๔๕๗

ท่ามกลางแห่งความมืดก็ยังมีแสงไฟจากสิ่งต่างๆ

ความเงียบเหงาในยามวิกาลก็ยังมีผู้คนที่เดินผ่าน

มองภาพที่สะพานก็ยังเกิดความรู้สึกเศร้าไปด้วย

สะพานแห่งนี้คือ ???

ชื่อเป็นทางการ สะพานมหาดไทยอุทิศ

ชื่อไม่เป็นทางการ สะพานร้องไห้ (คนจะรู้จักกัน ถามก็ร้องอ๋อ!! )

อายุ ๑๐๕ ปี

สร้าง พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ เสด็จมาเป็นองค์ประธานในพิธีเปิดใช้เป็นทางการเมื่อวันที่ ๒๓ ตุลาคม ๒๔๕๗ ซึ่งเป็นวันคล้ายวันสวรรคตของสมเด็จพระปิยมหาราช รัชกาลที่ ๕

ประวัติ เกิดจากพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕ ไม่ทันได้ก่อสร้างพระองค์เสด็จสวรรคตเสียก่อนเลยค้างเติ่งอยู่นาน เพื่อเป็นการแสดงออกถึงความรักและอาลัยต่อการจากไปของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ ผู้ทรงคุณอนันต์แก่พสกนิกรชาวสยาม พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยุ่หัว รัชกาลที่ ๖ ทรงรื้อฟื้นขึ้นมาใหม่ โดยสมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพเสนาบดีกระทรวงมหาไทยร่วมกับข้าราชการของกระทรวงทั่วประเทศร่วมกันบริจาคค่าก่อสร้าง สิ้นค่าก่อสร้างไปทั้งสิ้น ๕๗,๐๕๓ บาท ๒๙ สตางค์

ที่อยู่ คลองมหานาค แขวงบ้านบาตร เขตป้อมปราบศัพรูพ่าย กรุงเทพมหานคร

แผนที่การเดินทาง📌

ลักษณะทางสถาปัตยกรรม ???

สะพานคอนกรีตเสริมเหล็ก Hennebique System ซึ่งเป็น

เทคนิคสมัยใหม่ที่สร้างขึ้นตามรูปแบบสถาปัตยกรรมยุโรป

ค่อนข้างสวยและยาวที่สุดในไทยสมัยนั้น

กลางสะพานมีแผ่นจารึกนามสะพาน ปีพุทธศักราชที่สร้างเสร็จ รูปวงจักรข้างละ ๑ วง

สองข้างแผ่นจารึกเป็นเสาซุ้มที่หน้าจั่วมีเครื่องหมายและมีภาพประติมากรรมรูปปั้นนูนต่ำเป็นรูปชาวบ้านแสดงอาการร้องไห้เศร้าโศกทั้ง ๒ รูป แสดงให้เห็นว่า สร้างขึ้นเพื่ออุทิศถวายเป็นพระราชกุศลแด่รัชกาลที่ ๕